การพัฒนาระบบการคลอดเพื่อลดการเกิดแผลฝีเย็บแยก

ที่มา

ผลการดำเนินงานปี2557-2558 พบอัตราการติดเชื้อแผลฝีเย็บ 1.68,0.4 ตามลำดับถึงแม้นว่าอัตราการติดเชื้อลดลงแต่อัตราการเกิดแผลฝีเย็บแยกกลับมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้น 12.59,13.63ตามลำดับ จากการวิเคราะห์ปัญหาแผลฝีเย็บแยกโดยใช้แผนภูมิก้างปลา พบปัญหาได้แก่ เจ้าหน้าที่งานห้องคลอดมีสมรรถนะการทำคลอด/เย็บแผลที่แตกต่างกันและการปฏิบัติตามแนวทางที่กำหนดยังไม่ครอบคลุม,การเปิดใช้น้ำยาต่างๆไม่มีการระบุวันเปิด/วันหมออายุที่ชัดเจน/เครื่องมือทำคลอด/เย็บแผลมีสนิมขึ้น /auto clave บางแถบไม่ดำเข้ม,ไหมเย็บแผลเปื่อย,มารดาหลังคลอดกลับบ้านไปอยู่ไฟ ไม่ได้ทำความสะอาดแผลเช้าเย็น ทำให้ยังพบปัญหาในเรื่องแผลฝีเย็บติดเชื้อ ทำให้ทีมห้องคลอดโรงพยาบาลไพรบึง ได้ทำการตามรอยปัญหาในแต่ละเรื่องเพื่อพัฒนาระบบการคลอดเพื่อลดการเกิดแผลฝีเย็บแยกในหญิงที่มาคลอดที่โรงพยาบาลไพรบึง

วัตถุประสงค์

เพื่อลดอัตราการเกิดแผลฝีเย็บแยกในผู้ที่มาคลอดที่โรงพยาบาลไพรบึง

ระเบียบวิธีวิจัย

ใช้แนวคิดวงจรพัฒนา ของเดมมิ่ง (Deming cycle) ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน คือ การวิเคราะห์สถานการณ์การวางแผนการปฏิบัติ การดำเนินงานและการประเมินผล กลุ่มตัวอย่างสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง เป็นหญิงที่มาคลอดที่โรงพยาบาลไพรบึง ในปี 2561 จำนวน 167 ราย เกิดแผลฝีแยก 5 ราย และมีการศึกษาปัจจัยที่เกิดแผลฝีเย็บแยกใน 5 ราย ทั้งในกระบวนการดูแลที่โรงพยาบาลและการดูแลสุขภาพที่บ้าน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา CPG การดูแลระยะก่อนคลอด ระยะคลอด ระยะหลังคลอด แบบประเมินความรู้การดูแลสุขภาพมารดาหลังคลอด และแบบสอบถามความพึงพอใจในการรับบริการ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ความถี่ ร้อยละ

ผลการศึกษา

ด้านเจ้าหน้าที่ เพิ่มสมรรถนะเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานในห้องคลอดในการพัฒนาศักยภาพร่วมกับโรงพยาบาลทั่วไป อย่างน้อย 7 วัน/ปี/1 คน ปรับเปลี่ยนวิธีการpack set คลอด, set เย็บแผล ปรับการเยี่ยมหลังคลอดโดยโทรเยี่ยมและตามเยี่ยมที่บ้านโดยพยาบาลวิชาชีพ ผลการดำเนินงานปี2559-2560 ไม่มีอุบัติการณ์แผลฝีเย็บติดเชื้อ อัตราการเกิดแผลฝีเย็บแยก 4.4, 3.26 มีแนวโน้มลดลง ปี2561 ในช่วงเดือนเมษายน พบไหมเปื่อย แผลปริหลังเย็บ 24 ชม. 1ราย และอีก 3 รายซึ่งเย็บแผลไปก่อน กลับมาตรวจหลังคลอด พบแผลแยกทั้งหมดและพบในเจ้าหน้าที่ทุกคน ทำให้อัตราการเกิดแผลฝีเย็บแยกเพิ่มเป็น8.26 จึงได้เปลี่ยนไหมเย็บแผลเป็นเบื้องต้นประเมิน 1 เดือน แผลแยกลดลงเหลือ 1 ราย ซึ่งเป็นโอกาสพัฒนาต่อไป

การนำผลงานวิจัยไปใช้ประโยชน์ในงานประจำ

มีการเพิ่มสรรถนะเจ้าหน้าที่ห้องคลอดร่วมกับโรงพยาบาลศรีสะเกษซึ่งเป็นโรงพยาบาลระดับจังหวัดอย่างน้อย 1ครั้ง/คน/ปี มีการ Training needs รายบุคคล แบบพี่สอนน้อง เทคนิคการเย็บแผล/ส่ง จัด work shop การเย็บแผลฝีเย็บ มีการปรับปรุงการทำset sterile /แยกผ้าทำคลอดกับเครื่องมือทำคลอด/การจัดเก็บไหม ฟื้นฟูวิชาการด้านงานควบคุมการติดเชื้อร่วมกับงาน IC มีการให้ความรู้ก่อนกลับบ้าน เน้นการรับประทานอาหราที่มีประโยชน์แนะนำการรับประทานไข่ต้มวันละ2ฟอง โทรติดตามเยี่ยมหลังคลอด 3-5 วัน 100%

บทเรียนที่ได้รับ

การมีส่วนร่วมของทีมเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยสร้างระบบเพื่อพัฒนางานให้มีแนวทางปฏิบัติร่วมกัน เกิดการเรียนรู้ผ่านการทบทวนปัญหาร่วมกันจะก่อให้เกิดความตระหนักเห็นความสำคัญ การยอมรับช่วยเหลือกันและกันและทำให้เกิดการพัฒนาระบบงานได้มากขึ้น การติดตามผลการดำเนินงานและสะท้อนข้อมูลเป็นรายเดือนทำให้เห็นการพัฒนา การติดตามเยี่ยมบ้านให้ได้ภายใน3-5วันหลังคลอดเป็นการเสริมพลังที่ดีอย่างยิ่ง

ปัจจัยแห่งความสำเร็จ

ผู้บริหารให้ความสำคัญในการพัฒนาองค์กร เห็นความสำคัญในการเพิ่มสรรถนะของเจ้าหน้าที่ได้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับทีมโรงพยาบาลในระดับจังหวัด การพัฒนาต่อเนื่องของผู้ปฏิบัติงาน และการทำงานเป็นทีมของสหวิชาชีพในเครือข่ายสุขภาพอำเภอไพรบึง

Keywords

• ป้องกันและลดแผลฝีเย็บแยก

เกี่ยวกับโรค

ไม่เกี่ยวข้อง

เป็นสิ่งประดิษฐ์

ไม่เป็น

เคยได้รับการตีพิมพ์

ไม่เคย

เคยได้รับการเผยแพร่มาก่อน

ประชุมวิชาการระดับจังหวัดศรีสะเกษ สสจ.ศรีสะเกษ 2561

รางวัลที่ได้รับ

ผลงานวิชาการระดับดี สสจ.ศรีสะเกษ 2561